88α Οσκαρφίσματα (τα αιρετικά) - μέρος β'

  Αφού διαβάσεις το πρώτο μέρος θα έρθεις εδώ, όπου παίρνοντας αφορμή από την επερχόμενη τελετή των Όσκαρ συνεχίζουμε να μιλάμε για ταινίες. Ε ναι λοιπόν, ταινίες, ταινίες, ταινίες! Περάστε μέσα ταινιόφιλοι! Εδώ στο offshade κόβουμε ταινίες στη μέση! Δώστε μας την προσφορά σας για την τεράστια ποικιλία μας σε ταινίες. Πρόκειται για μια έκρηξη ταινιών! Έχουμε άσπρες ταινίες, μαύρες ταινίες, Ισπανικές ταινίες, κίτρινες ταινίες, έχουμε καυτές ταινίες, κρύες ταινίες, υγρές ταινίες, μυρωδάτες ταινίες, μαλλιαρές ταινίες, ματωμένες ταινίες, πιασάρικες ταινίες, έχουμε μεταξωτές ταινίες, βελούδινες ταινίες, ατιμούλικες ταινίες, έχουμε ακόμα και αλογίσιες ταινίες, σκυλίσιες ταινίες, κοτίσιες ταινίες! Ελάτε αν θέλετε ταινίες, ελάτε ταινιόφιλοι! Αν δεν την έχουμε, δεν την θέλετε! Ελάτε μέσα, ταινιόφιλοι!

88α Οσκαρφίσματα (τα αιρετικά) - μέρος α'

Φου και φου και δουλεύει ακόμα αυτό; Μικρή Επιστροφή για ξεχαρμάνιασμα στην αγαπημένη μας θεματική κατηγορία. Η βραδιά των Όσκαρ έρχεται και είμαι πάνοπλος. Από τον Τρελό Max μέχρι την Τρελή Winehouse, από τον τύπο που σούρνεται μέχρι τον τύπο που τον κόβει, από τα claymation της Aardman μέχρι τον Καρνέισον του διαστήματος, από τους πρεζοντίλερς του Μιτσουακάν μέχρι τα ραπερόνια του Κόμπτον. (Σχεδόν) όλα τα έχω δει. Και αυτόν τον φόρο τιμής στον Στιβ Τζομπς - που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα καταδεχόμουν να δω ακόμη και αν το βαπτιστικό του ήταν Μπλόου. Μέχρι με εικόνες του τρισκατάπτυστου Τζετζέ Abrams λέκιασα τα μάτια μου για να είμαι προετοιμασμένος, που να ξεσφίξει το πώμα του νησιού και να τον περιλούσουν όλες οι κατάρες του σύμπαντος πριν τον ρουφήξουν δέκα τουρμπίνες της Oceanic Airlines. Εντυπώσεις, προβλέψεις, καντήλια, εντός.

Be Be Serious - One

Επάνω σε πλοίο με είχε βρει εκείνη η μέρα στις αρχές του Σεπτέμβρη του ‘97, όταν ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ μας έδινε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τόση ήταν η χαρά που εξάπλωσε αυτή η ανάληψη τιμής και ρεσπόνσιμπιτης, που έπαιρνες όρκο ότι οι Μινωικές Γραμμές είχαν ξεμείνει από βαρύ μαζούτ και έκαιγαν παπαρούνες στα δρομολόγιά τους. Και ακολούθησαν προϋπολογισμοί μπαλκόνια, αντιτρομοκρατικά μπαλόνια, στέγαστρα μπουλόνια, δίκυκλα για χύμες, ακίνητα στο χύμα και μια χώρα χειμαδιό. Γουστάραμε όμως, κάτι η διεθνιά, κάτι το brand name, ήταν ένα πανεθνικό καβλάντισμα από τα λίγα. Από την ημέρα που ξέσπασε η όλη ιστορία με την ΕΡΤ, δεν έπαψε να μου ‘ρχεται εκείνη η περίοδος στο νου. Δεν ξέρω ποιος και πώς ξεκίνησε το trend, ωστόσο η ιδέα απόκτησης μιας ραδιοτηλεόρασης στα πρότυπα του BBC εξαπλώθηκε γρηγορότερα από τριχομονάδα ρασταφόρου χίπισσας και έφτασε να διαγγέλλεται από κοτζάμ πρωθυπουργό εν είδει εθνικού οράματος. Είχε προηγηθεί βέβαια το συστηματικό ψηστήρι στα τουίτερ από ορδές παντογνωστών, τους οποίους μπορείτε πια να βρείτε με λίγο ψάξιμο να πανηγυρίζουν για τη δικαίωσή τους, για τα νέα μπαλόνια και τις νέες χύμες που έπονται.
Όχι πως με τσίγκλησαν σε σημείο να διακόψω τη σχεδόν ετήσια χειμερία νάρκη μου...

heart of stone

για τη γιορτή της μητέρας γης

Σ' αυτόν τον καφενέ (στο παλιό ρημάδι)

Σαν σήμερα έφυγε η Μελίνα. Και είστε τυχεροί αχρείοι που έφυγε η Μελίνα, γιατί αν ήταν εδώ τριγύρω θα σας είχε σβήσει. Και είναι κάτι τέτοιες μέρες που σας λυπάμαι περισσότερο, γιατί αν και σας περπάτησε στους δρόμους της, σας κέρασε αγγίγματα, ματιές και λόγια, δεν κρατήσατε στάλα Μελίνα μέσα σας. Ανόητοι περαστικοί, μαριονέτες ενός κακόσχημου εγώ, αρρωστημένου και άγονου που δεν μπόρεσε να μπολιαστεί με λίγη λαμπρότητα. Λίγη Ελλάδα. Όχι, δεν θα σας έβριζε. Δεν θα σας καταριόταν. Ας λέγατε για κάποιο Αιγαίο πως ανήκει στα ψάρια του, για παραχωρήσεις εθνικών κυριαρχιών και θα αρκούσε να σας κοιτάξει. Και θα νιώθατε τόσο μικροί που κάνατε αυτό το καθαρό το βλέμμα να θολώσει, που μέσα του θα αντικατοπτριζόταν ολόκληρο το είναι σας. Γιατί τα μάτια της θα ήταν άδεια από ντροπή. Πώς να επιστρέψεις από τόση ταπείνωση;

where was i

Βρες τις ομοιότητες

Πόσο μπροστά ήσουν ρε Χάρρυ...